...Далайн эрэгт орь ганцаар...

Хүлээхгүй гэдгийг нь мэднэ л дээ. Гэхдээ л нүд ирмэхийн төдийд л өнгөрөөд явчих шиг санагдах юм. Хэтэрхий хурдан өнгөрөөд байгаа болохоор юу хийж бүтээсэнээ ч мэдэхгүй. Нэг л бол хийсэн юм юу ч байхгүй мэт гэтэл их л ажил амжуулсан мэт санагдана. 13 сарын өмнө сургуулиасаа чөлөө авч, жаахан ч гэсэн амраад хүчээ нөөгөөд, мөнгө төгрөг цуглуулаад авъя гэж бодсон. Гэтэл жилийн дараа бахь байдгаараа. Хий дэмий нэг жилийг алдсан мэт санагдах ч нөгөө сэтгэл үгүй шүү үгүй гээд шивнээд байх. Алинд нь ч итгэлтэй билээ.

Тарган хүн тал бүрийн зовлонтой гэж үнэн үг шүү. Сүүлийн хорин жил тарган байлаа. За бараг төрсөнөөсөө хойш л гэсэн үг л дээ хэхэ. Дунд нь яахав ганц нэг жил гайгүй хөнгөн шингэн байсөөн байсан. Одоо бол болъё гэж бодогдож байна. Үхэхэсээ өмнө ганц өдөр ч гэсэн гунхаж үзье байз. Гунхахдаа гол нь биш ямар нэг өвчинд амархан өртөөд байгаа учраас л ийм шийдвэр гаргачихаад сууж байна. Харин яаж гэдгээ шийдэж амжаагүй л байна. Бүгдийг нь зэрэгцүүлээд хийчихвэл яах бол. Фитнессд яваад, хоолоо сойгоод, тураадаг юм уугаад, за энэ ч дэмий байхаа. Тийм учраас хоол хөдөлгөөнөөр турнаа гээд энд тэндээс баахан юм хайж, татаж үзээд л байж байна. Шийдсээн. Би шийдсэн хүүхэн.

Хүйтэн байна тийм үү? Тийм гээд өөрөө асуугаад өөрөө хариулаад явчихъя. Монгол сайхан байнаа. Утаатай, хүйтэн ч гэлээ ангайгаал байжийхад амар санаа зовох зүйлгүй кккк. За за ажлаа хийх мэн